19 Ocak 2013 Cumartesi

BEN DELİ DEĞİLİM

Ben deli değilim benden başka herkes deli olduğu için beni deli zannediyorlar...

Geri geldim. Günde 2-3 saatlik bir uyku, can sıkıntısı, yazılamayan makaleler, çalışılamayan sınavlar, düzgün sonuç döndürmeyen codlardan sonra tekrar buradayım. Dönüşümün şerefine dinlemekten sıkılmadığım hala duymayan kaldıysa bir faydam dokunsun diyerek şizofreni yarışmasında birinci olan senaryo hakkında yazıyorum bugün.

Yarışmanın adı; Ateşin Düştüğü Yerden; Sesler, Yüzler, Öyküler...Bu yarışma Şizofren hastaları arasında yapılmış ve aşağıda dinleyeceğiniz senaryo 95 katılımcı arasından sıyrılıp gelmiştir. Kanatılmış Sözcükler Kitabı isimli eserin sahibi ise Süveyda Ölüdeniz. Mümkün olsa kendisine teşekkürlerimi iletmek isterdim. Hislerime ve toplumunun aynılaştığı noktada farklı olan insanların durumuna tercüman olmuştur. 

Şizofreni herkesin düşündüğü gibi bir delilik durumu değildir, sadece kişinin gerçeklik kavramında karmaşa yapan bir rahatsızlıktır. Ayrıca çoğu şizofreni hastası normalden daha yüksek bir zekaya sahiptir. Bu konuda sanırım en ünlü örnek, Akıl Oyunları kitap ve filmine hayatıyla konu olan ünlü Matematikçi John Nash'tir.


İşte bu da senaryo için hazırlanmış video



Senaryo

Ben deli değilim
Benden başka herkes deli olduğu için beni deli zannediyorlar
İnsanın kendi olabileceği tek yer akıl hastanesidir sanırdım, yanılmışım
Delirmeye bile hakkınız yok burada
Tımarhane delirme hakkının kutsandığı mabed değil midir?
Değilmiş
İnsan tımarhanede bile delirme hakkını elde edemiyorsa ölsün daha iyi
Ben size ve kendime rahatça dil çıkarabilmek için burada değil miyim?
Bunun için kapatmadınız mı beni buraya?
Elektro şoklar tersini söylüyor bunun
Hasta bakıcının suratını görmem elektro şoka girmeme yetiyor da artıyor bile
Şehir ceyranını boşa harcamayınız efendim
Hayatım boyunca kendim olabileceğim bir yer aradım
Bu yelpazem insanın yüzü oldu bazen sevdiğim bir kitapta altını çizdiğim bir cümle bazen ölüler gibi haftalarca susmanın saltanatını yaşamak bazen de denizin köpürdeyen mavi kaosunda eritmekti gözlerimi
Ama yetmedi
Sonuna kadar kendim olmak istedim
Evreni kanatmak pahasına
Sanatı denedim otoriteye karşı çıkanların birbirine karşı imgelerle iktidar olma çabası
Polis olun efendim daha saygın
İnsanın kendi olabileceği tek yer gece ve kalbidir dedim
Sonra insan yalnızken kendisidir diye de uzattım
Ama insanın ruhuna o izinsiz girişleri yok mu beni delirtiyor
Sevgilim beni ne kadar seviyorsun lar
Felsefe yapma aşka gel kendine gelirsin ler
İnsanları olduğu gibi kabul et mutlu olursun lar ve bunun gibi
İnsanları olduğu gibi kabul edersem bu savaşları bu gizli sömürüyü bu öldürücü şiirsizliği de kabul etmiş olmaz mıyım?
Bu hem İsa’ya hem Edip Cansever’e hem kendime yeni doğan çocuklara ve gökyüzüne ihanet etmiş olmaz mı?
Hepimiz deliyiz
Akıllı taklidi yapmayı bıraktığımız anda tımarhaneye kapatılırız
İnsanlar akıllı taklidi yapmakta ne kadar usta tanrım
Bense akıllı taklidi yapmaktan bıktım
Normal olmaya çalışmak deli olmaya çalışmaktan daha zor
Beni kimin delirttiğini gerçekten merak ediyorum
Babam olabilir diyorum, lise ikide beni derste kuşumla oynarken yakalayan son Osmanlı padişahı tarihçi dördüncü Ali Bey’de olabilir
Aşk inlemelerimi sürekli redden Aysel de olabilir beni delirten
Kısacası beni insanlar delirtti diyebilirim
Beni insanların çıldırtmasındansa gökyüzünün çıldırtmasını isterdim
Karanlık yağmurun müziğiyle
Beni çıldırtma hakkını insanlardan geri almalıyım
Beni buraya kapattıran son çılgınlığımı anlatacağım
İntihar fikri gene tanrım olmuştu
Aynadaki yüzüme tükürüp silahımı aldım ve mahallemizdeki büyük çukurca camisine gittim
Caminin tavanına iki el ateş edip namazı böldüm
Gerginlik caminin duvarlarını patlatacak kadar büyüktü
Fazla vaktinizi almayacağım dedim
Haklı olarak aşırı öfkelenip üzerime saldıran bir dindar bacağımdan vurup suküneti sağladım
Şair Mendoza’nın “Acı Çekene Saygı” şiirini okumaya başladım


Tanrıyla aynı fikirde değilim
İntihar edenlerin cehenneme gideceği konusunda
Kainatın yaratılışına katılmaktan
Bıktığında ruhum
İntihar edeceğim bende denenmemiş bir yolla
***
Ben ateist değilim
Babasıymış gibi tanrıya küsen bir çocuğum
Eğer tanrı intihar edenleri ve Nietzsche’yi
Cehenneme gönderirse cehennemde yanmayı tercih ederim bende
***
Ben tanrı olsam
Peygamberler göndermez direkt konuşurdum insanlarla
Ben tanrı olsam intihar ederdim insanlarla birlikte acı çekmeyi öğrenemediğim için


Sessizlik ağır bir kaya gibi hepimizin üzerine çökmüştü
O sırada cemaatten yaşlıca bir adam bana doğru yürümeye başladı
Dur dedim dur, dinle beni
Allah’ın kendin olduğunu anlayıncaya kadar hep acı çekeceksin dedi usulca
Bu sözleri dikenli bir çalı gibi saplanmıştı içime ama acıtmıyorlardı
Sonrası buradayım işte
Dışardayken bir söz vermiştim kendime
Onlar ne yaparsa ben tersini yapacağım diye
Onlar sanattan mı nefret ediyor
Ben inadına Mozart dinleyeceğim
Ölü yazarlarla dostluk kuracağım
7. Mühürü, Son Baharı ve Seven izleyeceğim
Sonuç, insanın tanrıya inancını kaybetmesinden daha kötü olan bir şey varsa o da insanlığa olan inancını kaybetmesidir
Siz insansanız ben insan olmayı reddediyorum
Deli olmam güllerle birlikte açmama, zamanın dışına taşmama engel değil
Burada delilerin söz söyleme özgürlüğünden bol bol yararlanıyorum
Geçen gün bağırmaya başladım
Deliliğini topluma kabul ettirebilene dahi derler, ben ettiremedim tımarhanedeyim
Güldüler
Deliliğiniz sizi özgürleştiremiyorsa hala akıllısınız demektir dedim
Güldüler
Şehir ceyranına bağladılar beni
Güldüler
Zaman geçti
Aklın fazlası cehennem dedim
Güldüler
Artık çıplakken hiçbir şey söylemiyorum
Kişiliklerim birbirleriyle yaşamayı öğrendi
Gidecek başka bir bedenleri olmadığını da anladılar en sonunda
Buradan çıkmama az kaldı
Geçen de kendi kendime Cemal dedim Cemal ismim Cemal bu arada
Hayatı güzelleştirmek istiyorsan dünyanın en tehlikeli şeyini sevmeyi öğrenmelisin
İnsanı
Buna kendini sevmeyi öğrenmekle başlayabilirsin
Hak verdim Cemal’e güzel konuşuyordu, inandım ona
Yeryüzünde insanlar tarafından kanatılmamış hiçbir sözcük olmadığını bilsem de dünyaya aşık olmayı yeniden deneyeceğim Cemal’e borcumu ödeyeceğim
Az kaldı bekleyin



Bu seferlik benden bu kadar, umarım size düşünecek bir şeyler vermişimdir. :)

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder